پیوند ها
بررسی و نقش منابع انسانی بر بهره وری نیروی انسانی
فایل در قالب word بوده ودارای 22 ص می باشد و تمام قواعد نگارشی رعایت شده است.قابل ویرایش
بخشی از متن :
چکیده
اﻣﺮوزه ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ و ﺑﺎ ارزﺷﺘﺮﯾﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ،ﻧﯿﺮوي اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺘﻔﮑﺮ،ﺧﻼق و ﺑﺎ اﻧﮕﯿﺰه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿـﺸﺘﺮ ﮐﺎﺳـﺘﯿﻬﺎي ﺳـﺎزﻣﺎن را ﺟﺒـﺮان ﻣﯿﮑﻨﺪ و ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺳﺎزﻣﺎن را ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ و ﺑﻬﺒﻮد ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ.در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ،ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﯾﻦ ﮔﻨﺠﯿﻨﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.ﯾﮑﯽ از کاربردهای ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ،بهره وری است.بهره وري يكي از عواملي است كه دوام و بقاي سازمانها را در دنياي پر رقابت فعلي تضمين مي كند ومديريت در سازمان براي نيل به اهداف خود به دنبال استقرار نظام ها و سيستم هايي است تا فضاي مساعد براي افزايش بهره وري را تضمين کند. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ چهار مورد ﻣﻮرد از اﺻﻠﯽ ﺗﺮﯾﻦ سطوح بهره وری ﻣـﻮﺛﺮ ﺑـﺮ منابع انسانی شامل: بهرهوری فردی،بهرهوری در خانه،بهرهوری در سازمان ،بهرهوری در سطح ملی ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ همچنین به نقش منابع انسانی بر بهره وری نیروی انسانی پرداخته ایم.
کلید واژه: نقش منابع انسانی،بهره وری نیروی انسانی،بهره وری فردی، بهره وری در خانه، بهره وری در سازمان، بهره وری در سطح ملی.
مقدمه
رقابت شدید در جهان امروز سازمانها را بر آن داشته تا فرآیندها و منابع مورد استفاده خود را تا حدود زیادی بهبود بخشند واز این مفهوم بهرهوری توجه زیادی را به خود معطوف داشت. هدف سطوح مختلف مدیریت شناخت عوامل و موثر بهرهوری منابع کوناگون سازمان از جمله نیروی کار، سرمایه، مواد، انرژی و اطلاعات میباشد که دستیابی به این هدف با تدوین استراتژیهایی به منظور بهبود اثربخشی و کاهش ناکارآمدی این منابع محقق میگردد. کارکنان مهمترین منبع رقابتی و هسته مرکزی بهرهوری در سازمانها هستند که بهرهوری آنان به صورت نسبت خروجی کالا یا خدمات معین و یا ارزش پولی آنها به کار ورودی یا میزان کاری که برای تولید آن محصولات به کار گرفته شده است تعریف میگردد. در دنیای رقابتآمیز کشورهایی برنده خواهند بود که بتوانند دانش، بینش و رفتار بهرهوری را در مدیران و کارکنان خود ایجاد نمایند.
بنابراین، اهمیت بهرهوری و لزوم بررسی آن با توجه به گسترش سطح رقابت، پیچیدگی فناوری، تنوع سلیقهها، کمبود منابع، سرعت تبادل اطلاعات، برکسی پوشیده نیست. بهرهوری واژهای است که در سطح کلان و خرد قابل بررسی ات و در طیفی از بهرهوری جهانی تا بهرهوری فردی قرار میگیرد. با وجود این اهمیت و گستره، مفهوم بهرهوری برای بسیاری از مدیران روشن و مشخص نیست و اغلب آن را به دیدگاههای ذهنی خود محدود میکنند. همان گونه که سینگ بیان میکند، با این که بهرهوری رایجترین بحث محافل مدیریتی عصر حاضر است، متاسفانه کمتر از هر موضوع دیگری به مفهوم آن پی برده شده است. به هر حال یافتن عواملی که موجب بهبود پیشرفت بهرهوری در سازمانها میشود، یکی از اهداف اصلی دانشمندان و محققان است، به ویژه منابع انسانی سازمانها که منبع اساسی و مهم بهبود بهرهری در هر سازمانی است(هنری،1382).
پیشینه تحقیق:
شکری (1379) "با بررسی بهرهوری و رقابتپذیری شرکتهای برتر ایران" به این نتیجه رسید که پایین بودن شاخص بهرهوری، به سبب حاکم نبودن فرهنگ و نگرش بهرهوری در کشور است. براساس آمار فقط 5/1 درصد درآمد یک خانواده ایرانی به مسائل فرهنگی اختصاص داد میشود. در حالی که 5/2 درصد از درآمد آنها به دخانیان اختصاص دارد.
شیخالاسلامی (1377)، "با بررسی عوامل موثر بر کارایی کارمندان در ادارات دولتی"، نتیجه گرفت که انطباق شغل با سطح دانش و تخصص موجب بالا رفتن سطح بهرهوری کارمندان میشود.
ماریا مارتنسون (1999)، بیان میکند که در هر سازمان بهرهوری از جمله سازوکارهایی است که پیوسته باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا در بهرهوری مزیت رقابتی حاصل میشود. آنچه در سازمان اساس بهرهوری است، افراد فرهیخته و دانش آفرین است که با درایت و توان تبدیل فکر به کار، محصول و خدمت را دارند، زیرا اساس بهرهوری در سازمان، بهرهوری در فکر و اندیش است، توجه مدیران به نیروی انسانی ضروری است.دارا بودن نیروی انسانی کارآمد پیششرط بهرهوری و انعطاف بیشتر محسوب میشود.
نقش منابع انسانی
نشانههایی از درگیر شدن متخصصین منابع انسانی در راهبردهای مشارکتی برای بهبود سازمان را میتوان در پژوهشهای اخیر مشاهده نمود. برای مثال، در پژوهشی که از 498 سازمان انجام گرفت، 90 درصد از آنها دارای برنامههای توسعه سازمانی بودند. در 38 درصد از این سازمانها، واحد پرسنلی یا منابع انسانی مسوولیت این برنامهها را به عهده داشت، و در 54درصد سازمانهای بعدی این مسوولیت با مشارکت واحدهای دیگر انجام میگرفت.Bureau of National.1996) ).
تجربه نشان داده است که موفقیت نهایی در تلاشهایی برای بهرهوری سازمان مستلزم برنامهریزی و توسعه فرایند به طور مشترک وسیله متخصصین منابع انسانی و مدیران در تمام سطوح سازمان است. حمایت و درگیر شدن مدیریت ارشد از حساسیت خاصی برخوردار است. علاوه بر آن، حمایت و درگیر شدن اتحادیه در سازمانهایی که وابسته به اتحادیه هستند نیز بسیار مهم است. هوشمندی و بصیرت مدیرانی میانی و سرپرستان رده اول نیز در موفقیت این تلاشهای حائز اهمیت است. زیرا اگر آنها به طور جدی در این تلاشها درگیر نشوند، نه تنها بخش عمدهای از منابع بلا استفاده میماند بلکه به دلیل کمبود اطلاعات و یا عدم آگاهی برای محافظت خود در برابر تغییراتی که هیچ گونه کنترلی بر آنها ندارند مانع از اجرای این برنامهها خواهند شد.
از آنجا که واحد منابع انسانی جایگاه افرادی است که حمایت و توجه دقیق و هوشمندانهای به امر توسعه و استفاده از تمام استعدادهای نیروی انسانی دارند. بنابراین واحد منابع انسانی باید به طور جدی درگیر تلاشهای بهرهوری سازمان شود. علاوه بر آن، واحد منابع انسانی لازم است در هر تلاشی در جهت بهبود سازمان شرکت کند. تا بتواند سیاستها و فعالیتهای منابع انسانی را متناسب با آن تلاشها تنظیم کند عکس این موضوع نیز صادق است. اگر برخی از تلاشهای بهرهوری سازمان با سیاستها و فلسفه سازمان در ارتباط با منابع انسانی سازگاری نداشته باشد واحد منابع انسانی لازم است که مانع از اجرای این سیاستها شود.
به طور اخص، مدیر منابع انسانی به عنوان طرفدار و حامی امنیت شغلی در برابر اعضای سازمان نسبت به تلاشهای مشارکتی بهبود مسئولیت عمدهای را به عهده دارد. مدیر منابع انسانی به جای پذیرفتن نظریه آن دسته از مدیرانی که ممکن است بهرهوری سازمانی را با کوچک کردن سازمان یکی بدانند باید گروه مدیریت ارشد را به این سمت سوق دهد که هزینههای بلند مدت انسانی و اقتصادی کوچک کردن را به عنوان راه حلی برای مشکلات سازمانی به دقت مورد تجزیه وتحلیل قرار دهند. از آن گذشته، بر حسب تلاشهای بهرهوری سازمانی در آینده امنیت شغلی معقولی برای همکاری مستمر ضروری است.(Margaret wheatley,1997).
تعریف بهرهوری
اصطلاح بهرهوری برای اولین بار توسط دکتر کنه[1](1850) به کار برده شد. تقریباً بعد از یک قرن، لیتره بهرهوری را به صورت استعداد تولید کردن تعریف کرد. در اویل قرن بیستم تعریف دقیقتری از اصطلاح بهرهوری به عمل آمد که چنین بود: رابطه بین ستاده و عوامل به کار برده شده در تولید آن ستاده.
در سال 1950 میلادی، سازمان همکاری اقتصاد اروپا OEEC)) تعریف بهتری از بهرهوری ارائه کرد، به این ترتیب که بهرهوری عبارت است از نسبت ستاده به یکی از عاملهای تولید. براساس این تعریف میتوان بهرهوری هر عامل تولید نظیر کار، سرمایه، فناوری، زمین و مواد اولیه را هم بیان کرد(مجله اقتصادی،1387).
از آن زمان تاکنون نیز تعاریف متعددی از بهرهوری توسط افراد و سازمانهای مختلف با توجه به زمینهای که بکار گرفته میشود ارائه گردیده از جمله:
سازمان بینالمللی کار که بهرهوری را به صورت رابطه میان بازدهی تولید و عوامل تولید تعریف و عوامل موثر بر بهرهوری را نیز به سه طبقه کلی تقسیم کرده است:
الف)عوامل عمومی و طبیعی
ب)عوامل سازمانی – فنی.
ج)عوامل انسانی(رحیمیفر،1387).
تعریف مرکز بهرهوری ژاپن (JPC)[2]: هدف از بهبود بهرهوری عبارت است از به حداکثر رساندن استفاده از منابع انسانی، تسهیلات و غیره به طریقه علمی و با کاهش هزینههای تولید، گسترش بازار، افزایش اشتغال، کوشش برای افزایش دستمزدهای واقعی و بهبود معیارهای زندگی آن گونه که به نفع مدیران و مصرفکننده باشد. یکی از با ارزشترین منابعی که سهم بیشتری میتواند در بهرهوری داشته باشد منابع انسانی است (عابدین،1391). بهرهوری در ژاپن موضوعی ملی و فراگیر است و به عنوان یک رویکرد تاریخی، استراتژی بهبود بهرهوری در کنار کنترل کیفیت جامع TQC و مدیریت کیفیت TQC مطرح میگردد.
تعریف مرکز بهرهوری ایران (NIPO)[3]: بهرهوری یک فرهنگ، یک نگرش عقلایی به کار و زندگی است، که هدف آن هوشمندانهتر کردن فعالیتها برای دستیابی به زندگی بهتر و فعالتر است.
از سوی دیگر میتوان گفت که برای تعریف بهرهوری، ابتدا باید با دو مفهوم کارآیی و اثربخشی آشنا شویم:
بهرهوری از دو عبارت کارآیی به معنای درست انجام دادن کار و اثربخشی به معنای انجام کارهای درست مشتق شده است(میرزایی، 1391).
با ادغام این دو مفهوم چهار حالت بروز مینماید:
1-ورودی ثابت، افزایش خروحی.
2-کاهش ورودی، افزایش خروجی.
3-کاهش به نسبه بیشتر ورودی، کاهش خروجی.
4-افزایش ورودی، افزایش به نسبه بیشتر خروجی.
5-کاهش ورودی،خروجی ثابت.
که حالت چهار همان بهرهوری میباشد. کارآمدی و اثربخشی (بهرهوری) حالتی است که هم منابع درست مصرف شده و هم اهداف سازمان تحقق یافته است.(افتخاری، 1389).
گاهی به مفهوم کارآیی و بهرهوری اشتباه میشود. کارآیی به مفهوم تولید کالا با کیفیت بالاتر در کوتاهترین زمان ممکن است. مفهوم بهرهوری به طور فزایندهای با کیفیت محصول، کیفیت نهاده و فرآیند محصول درهم ریخته است(یگانه، 1389).
علی رغم این حقیقت که بهرهوری به عنوان یکی از حیاتیترین عوامل تاثیرگذار بر رقابتپذیری شرکتهای تولیدی در نظر گرفته میشود، بسیاری از پژوهشگران معتقدند بهرهوری در اولویت اول قرار ندارد و کسانی که بر فرآیند تولید تاثیر دارند، آن را به دست فراموشی سپردهاند (سینگ و دیگران،2000؛ سینگ و توتل، 1989؛ برومن،2004). یکی از دلایل این امر، فقدان توافق مشترک درباره معنای واقعی این واژه است.(باقری، 1385).
انواع بهرهوری:
1. بهرهوری جزء
2. بهرهوری کل عوامل.
3. بهرهوری کل.
رابطه بین محصول با یکی از منابع ورودی را بهرهوری جزء گویند. مثلاً بهرهوری نیروی انسانی، بهرهوری سرمایه و یا بهرهوری مواد از نوع بهرهوری جزء است.
نسبت برون داد خالص (ارزش افزوده) به مجموع ورودیهای نیروی کار و سرمایه را بهرهوری کل عوامل گویند.
نسبت کل برون داد به جمع عوامل درون داد را بهرهوری کل گویند. (یوسفی،1391).
سطوح بهرهوری:
بهرهوری دارای سطوح مختلفی است. فراگیری بهرهوری از سطح فرد تا سطح جهان مطرح شده است. که به شرح هر یک خواهیم پرداخت.
الف)بهرهوری فردی:
منظور از بهرهوری فردی، استفاده بهینه از مجموعه استعدادها و تواناییهای بالقوه فرد در مسیر پیشرفت زندگی خود میباشد. از دید منافع سازمانی ارتقاء بهرهوری در افراد، بهبود بهرهوری سازمان را خواهد داشت. آموزش یادگیری و رشد نیروی انسانی در سازمان و مشارکت افراد در اداره سازمان علاوه بر بهبود بهرهوری فرد، موجب افزایش بهرهوری سازمان خواهد شد.
ب)بهره وری در خانه:
ارتقاء بهرهوری در خانه موجب پایین آمدن ضایعات، از بین رفتن اسراف و کیفیت زندگی بهتر در استفاده از مواهب زندگی میشود.
پ)بهره وری در سازمان:
بهبود بهرهوری در سازمان نتیجه استفاده بهینه و موثر کارآمد از منابع، تقلیل ضایعات، کاهش قیمت تمام شده، بهبود کیفیت ارتقاء رضایت مشتریان، دلپذیری در محیط کار و افزایش انگیزه و علاقه کارکنان به کار بهتر بوده که نهایتاً موجب رشد و توسعه سازمان را به دنبال خواهد داشت. به این گونه سازمانها، اصطلاحاً سازمانهای یادگیرنده گویند.
2. National Iranian Productivity Organization
مبلغ قابل پرداخت 17,000 تومان